De vlag op de toren was vanuit de verte al goed te zien bij de feestelijke heropening van de Johanneskerk op vrijdagmiddag 20 juni 2025.
Zo'n anderhalf jaar lang heeft de 13e eeuwse kerk in de steigers gestaan, vanbinnen. De mensen die deze monsterklus klaarden zaten er bij de opening ook, op de door henzelf gerestaureerde banken. Het werk dat zij deden werd nog even opgesomd: Pijp voor pijp de steigers naar binnen brengen. Orgel en de niet aangetaste houten delen inpakken. Elke bank, elk paneel beoordelen. Zittingen, rugdelen en lambrisering losmaken, restaureren en weer terugplaatsen. Beitsen. En daarna alles in de boenwas zetten, en meteen ook de kozijnen verven en een toiletblok en pantry in de kerk zetten.
Zestig genodigden woonden de officiële heropening bij, ’s avonds was er voor dorpsbewoners van Weidum een eigen feestje in 'hun' kerk.
Namens de provincie Fryslân, een van de financiers van de restauratie, sprak gedeputeerde Eke Folkerts over het belang van behoud en gebruik van kerken als deze. Voorzitter van de stichting Alde Fryske Tsjerken Gerben Hoogterp sprak over de betekenis van de kerk en de bijzondere middeleeuwse schilderingen van zogenaamde wijdingskruisen op de muur. In 2025 zet je kleurige lichtspots neer, in de Middeleeuwen schilderde men met zachtrood en okergeel om een nieuwe fase in te luiden. Alles in ditzelfde gebouw.
Wie met verve sprak over de geschiedenis van zijn familie en hun bijzondere band met het dorp was Wiete Buma namens de familie Buma. Vrijwilliger Klaes Tilma van de ‘plaatselijke commissie’, die ook echt op de steigers heeft gestaan, ging alle mensen bij langs die de restauratie hebben uitgevoerd. En natuurlijk sprak ook de impresario van de stichting, Marijke Gaastra. Zij heeft namens Alde Fryske Tsjerken de plaatselijke vrijwilligers bedankt en symbolisch een nieuw naambord en cadeaus overhandigd.
Van alle sprekers klonk grote waardering over het proces, de financiering en de betekenis van oude kerken voor mensen. Er waren ook anekdotes. Zoals van de restaurateur die in z'n pauze een ommetje maakt over het kerkhof en daar ziet dat de arts die hem in een ander dorp ter wereld heeft gebracht, hier een laatste rustplaats vond. Syds Wiersma las tweemaal een gedicht voor. Sepkje van der Vegt en Jelle Dijkstra speelden het Halleluja van Händel in een speciaal voor de gelegenheid geschreven bewerking voor orgel en bugel.
Een mooi sfeerverslag voor Omroep Leeuwarden kunt u hier bekijken.
De formidabele zangeres Inez Timmer uit Weidum zong bij het publiek het kippenvel op de armen. Bij het openingsfeest voor Weidummers, later op de avond, heeft zij ook gezongen.
Wij zoeken een administratief medewerker! (parttime)
Stichting Alde Fryske Tsjerken is een belangrijke erfgoedorganisatie in Fryslân, zoals Friesland officieel heet. Met 56 monumentale kerken in eigendom en ook 7 begraafplaatsen. Meer dan 350 vrijwilligers organiseren allerlei activiteiten in die kerken: exposities, lezingen, concerten, van alles. We hebben negen mensen in vaste dienst. Een dynamische organisatie, waar altijd veel gebeurt.
Bij ons ontstaat binnenkort een vacature voor een administratief medewerker. Het gaat om een baan van twintig uur per week.
Wanneer begin je?
- Liefst al in juli
- Augustus kan ook
- Uiterlijk per 1 september
Wat vragen we van je?
- Je hebt boekhoudkundige vaardigheden op mbo-niveau
- Je kunt werken met Word, Excel en Outlook
- Je kent het boekhoudprogramma van KING of wilt dit leren kennen
- Je bent nauwkeurig, stressbestendig en kunt werken met deadlines
- Je kunt zelfstandig werken en bent tegelijk een teamspeler
- Je onderhoudt contacten met de penningmeesters onder onze vrijwilligers
- Je hebt relevante werkervaring
- Ervaring met projectadministratie is een pré
Welke taken krijg je?
- Je beheert de crediteuren- en debiteurenadministratie
- Je onderhoudt contacten met crediteuren en debiteuren
- Je stelt facturen en afrekeningen op
- Je helpt bij het verder uitbouwen van de administratieve organisatie
- Je onderhoudt contacten met onze verzekeraars en personeelsadministratie
- Je werkt nauw samen met onze controller
- Je maakt de BTW-aangiftes
Wat bieden we je?
- Een marktconform salaris
- Goede secundaire arbeidsvoorwaarden
- Een boeiende werkomgeving
Belangstelling voor deze vacature? Je kunt reageren tot en met zaterdag 31 mei 2025. Sollicitatiegesprekken zijn in de week daarna. Voor vragen kun je terecht bij Atze Jan de Vries (directeur, 06 47205017). Je sollicitatie met CV kun je mailen naar: atze.jan.devries@frysketsjerken.nl
Boven de ingang van de Sint Joriskerk van Britswert straalt de gevelsteen weer mooi in de voorjaarszon. Als onderdeel van het totale schilderwerk aan de kerk, is ook deze gevelsteen door vakmensen onder handen genomen.
Op de gevelsteen is te lezen over de ingrijpende verbouwing van 1752. Dominee Antonius Joha leidde de inwijding van de kerk die verbouwd is onder toezicht van grietman Ernst Frans van Aylva van Baarderadeel en de kerkvoogden Tjaard van Aylva en Cornelis Pieter Bosma.
"Hoe lieflijck zijn uw wooningen o Heere der Heyrscharen" lieten ze daar als opschrift nog onder zetten (psalm 84).
De schat naast de kerktoren
Wie de kerk wil bezoeken is van harte welkom, en vertel dan ook het mooie verhaal van bijna 30 geleden door. In 1996 begroef kunstenaar Beb Mulder daar een schat naast de kerktoren. Het zijn 115 getekende portretten van de mensen van Bristwert en Wiuwert met brieven die zij schreven aan toekomstige generaties. In 2096 mag dit opgegraven worden en zullen de dorpsbewoners van dan zien en lezen wie hen voorgingen.
*Wij zoeken een bestuurslid met ❤️ voor monumentale Friese kerken*
(en verstand van notariële zaken)
Beloning:
· veel voldoening
· fijne sociale contacten
· van betekenis zijn voor de Mienskip
Werklast:
· ongeveer 12 bestuursvergaderingen per jaar (17.00-20.00 uur)
· plus uw advies over contracten
Stichting Alde Fryske Tsjerken zoekt een opvolger voor bestuurslid Eabe Veerman. Het rooster van aftreden bepaalt dat hij moet stoppen. Veerman heeft zich vele jaren met hart en ziel ingezet voor onze stichting. Hij heeft een grote affiniteit met erfgoed en de monumentale kerken in het bijzonder. In het bestuur is hij onze specialist op het gebied van notariële zaken, zoals de formaliteiten rond gebouwen, grond, pacht, verhuur, contracten en nalatenschappen.
Lees de gehele vacaturetekst (of deel het Linkedin bericht in uw netwerk)
De Bartholomeuskerk in Westhem staat er momenteel gekleurd op. De toren gaat geheel schuil achter blauwe steigerdoeken en valt daarmee erg op in de groene landerijen. Op de steigers herstellen mensen van Bouw- & Restauratiebedrijf Sytse Douwe van der Vegt uit Weidum onder andere voeg- en metselwerk. Het monumentale gebouw is een van de 56 kerken die eigendom zijn van stichting Alde Fryske Tsjerken. De stichting wil al die monumenten in een goede conditie houden.
De steigers bij de Groate Kerk in Sint Jacobiparochie zullen zeer binnenkort weer uit het straatbeeld verdwijnen. In opdracht van Alde Fryske Tsjerken heeft Sietzema Zink- en Dakwerken onder de koepel van het zo karakteristieke gebouw lekkend loodwerk vervangen. Tegelijk is nog ander onderhoud bij de toren uitgevoerd. Zo is een omranding aangepakt. Hankel’s Technisch Bedrijf in Wommels heeft een deel van de leien vernieuwd. Als stichting willen wij al onze monumenten goed onderhouden. Voor alle kerken zijn er daarom onderhoudsplannen.
Schilderwerk is er altijd en blijft altijd. Elk jaar zijn er kerken die een lik verf kunnen gebruiken. Ook deze zomer en najaar zijn de schilders daarom weer volop aan de slag rondom diverse kerken van de stichting. Momenteel zijn er twee schilderbedrijven druk bezig met het schilderen van al het buitenwerk waaronder o.a. kozijnen, deuren en muren. Dit zijn Nutma Schilders uit Mitselwier en De Noordhoek schilderwerken uit Leeuwarden.
Kerken die de afgelopen tijd onderhanden zijn genomen of waar de laatste werkzaamheden nog worden afgerond door Nutma schilders zijn Hantumhuizen, Boksum, Zweins, Westernijtsjerk, Lichtaard, Huizum, Britsum en Zurich.
De Noordhoek schilderwerken ging aan de slag met de kerken van Britswerd, Jelsum, Rottevalle, Schalsum en Goingarijp. Daarnaast reisden zij ook af naar Nijeholtwolde om de klokkenstoel te voorzien van een nieuwe laag verf.
Richting november is al het buiten schilderwerk voor 2024 weer klaar en staan alle bovengenoemde kerken er de komende jaren weer netjes bij. De interval voor een schilderbeurt is afhankelijk van de plaatselijke situatie maar is eens in de 6 tot 7 jaar wel nodig.
We zijn weer een jaar verder en inmiddels is de tweede ronde van de bijbelrestauraties afgerond. Eind 2023 kwamen de Frisian Colorists & Restorers de tien gerestaureerde bijbels op het kantoor van de SAFT afleveren. Ook Jorrit Volkers, voorzitter van FB Oranjewoud, was aanwezig om het gedane werk te bewonderen. Uit deze samenkomst kwam een extra opdracht. Hoe gaat de stichting ervoor zorgen dat de gerestaureerde bijbels niet weer zo beschadigd raken als ze terug gaan naar de kerken? Het bureau is momenteel in een onderzoekende fase qua mogelijkheden. Daarnaast gaan we door met ons doel; voor elke kerk in ieder geval één bijbel te laten restaureren. Onze directeur Atze Jan de Vries heeft daarom een plan opgesteld voor een derde ronde, dit ligt nu ter goedkeuring bij FB Oranjewoud.
Buiten scheen volop de zon en binnen zat de kerk van Goingarijp even helemaal vol, afgelopen zaterdagmiddag. Met hoofdrollen voor een eeuwenoud smeedijzeren uurwerk en burgemeester Fred Veenstra.
In februari 2023 stond 'de tiid efkes stil yn Goïngaryp', maar inmiddels tikt de tijd hier weer rustig door. Het monumentale uurwerk, dat vermoedelijk in de eerste helft van de zeventiende eeuw is gemaakt, is in 2023 gerestaureerd. Dat werk was al een poos terug afgerond, maar de klok was nog niet officieel weer in gebruik genomen.
,,We hebben 50 mensen uitgenodigd’’, vertelt vrijwilliger Cees Mollema van de Stichting Alde Fryske Tsjerken, ,,en er zijn 55 gekomen.’’ Ze waren er buiten de kerk allemaal getuige van hoe de burgemeester, door bij de klokkenstoel aan een touw te trekken, aan het hele dorp liet horen dat de klok weer heel goed slaat.
De kerk heeft geen toren en op de kerk is geen wijzerplaat aangebracht. Ten westen van de kerk staat een klokkenstoel waarvan de klok ook fungeert als slagklok. Er is aan de klokkenstoel een slaghamer aangebracht die via een ijzerdraad verbonden is met de slaghefboom van het uurwerk in de kerk. Via deze constructie slaat het uurwerk op de klok. Het uurwerk drijft geen wijzers op een wijzerplaat aan. De aandrijfgewichten van het uurwerk moesten voorheen handmatig worden opgewonden. Na het elektronisch maken van het uurwerk gaat dit nu automatisch. Hierdoor viel er vorig jaar een gat in de dagelijkse planning van de vrijwilligers Cees Mollema en Kees Swildens. Samen waren zij verantwoordelijk voor het opwinden van het uurwerk. Dit moest elke dag twee keer gebeuren. Kees 's morgens en Cees 's avonds.
Het uurwerk is gerestaureerd door Vellema Torenuurwerken in Hallum. Belangrijke klussen waren:
In de zomer van 2023 is het uurwerk teruggeplaatst en na een aantal maanden proefdraaien en alles rechttrekken, op elektronisch gebied, loopt de tijd in Goingarijp weer op rolletjes. Het uurwerk kan er weer jaren tegenaan. Ditmaal wel zonder inspanningen van Cees en Kees. Zij hebben een andere invulling moeten vinden voor hun tijd.
De financiering van de restauratie koste circa 49.500 euro. De provincie gaf een subsidie van de helft van dat bedrag. Vrijwilligers van onze plaatselijke commissie hebben met diverse acties ongeveer 12.000 euro opgehaald. Petje af voor onze vrijwilligers, in het bijzonder de familie Mollema.
Zo nu en dan zie je wel eens een kerk in de steigers, maar een kerk vol met steigers, dat moet je maar net weten. Een vrij uniek beeld en dat lieten we als bureaumedewerkers niet aan ons voorbijgaan. Daarom gingen we maandag 26 februari met zijn allen op pad naar Weidum. Onze bouwkundige Willem gaf ons tijdens het bezoek een update over de grote restauratie die begin december 2023 is gestart.
In de oude dorpskern van Weidum staat de 13e-eeuwse Romano-gotische Johanneskerk, die tot één van de fraaiste van Fryslân wordt gerekend. De kerk heeft een 11e-eeuwse toren van tufsteen met een karakteristieke naaldspits, die in de wijde omtrek zeer gemakkelijk is te herkennen. Echter kwamen we voor de binnenkant. Werkzaamheden die op de planning staan zijn: 1) restauratie van de eikenhouten vloeren, lambriseringen en een deel van de kerkbanken, 2) restauratie van het stucwerk en 3) de realisatie van een keukentje en een sanitaire ruimte.
Bij binnenkomst was het direct al duidelijk: hier wordt gewerkt. Recht voor onze neus lag in de hal al allerlei puin en wanneer je rechts door de deuropening de kerk in keek, zag je niets anders dan hout en steigers. Het interieur van de kerk is momenteel niet meer herkenbaar. Het orgel is verdwenen achter platen van hout en zo ook de herenbank en de preekstoel zijn verhuld in hout en steigers. En waar normaliter de kerkbanken staan, zag je nu alleen houten balken, modder en stenen.
Al deze steigers zijn opgebouwd voor herstel van het stucwerk, maar ook voor het herstel van de trekbalk bovenin. Tijdens ons bezoek troffen we bovenop de steigers twee medewerkers van Bouw- en Restauratiebedrijf Sytse van der Vegt BV, die de restauratie uitvoert. De balkkop van de trekbalk was aangetast en de heren hebben ons laten zien dat ze dit hebben hersteld doormiddel van een haaklas. Daarnaast zijn er inmiddels monsters genomen van het zoutgehalte van de muur om de juiste stucmortel te kunnen kiezen. Zodra die er is, kunnen ze de muren gaan herstellen. Voor wat betreft de sanitaire ruimte en het keukentje deze zijn nog in ontwerp.
Verder zijn de eikenhouten vloeren, lambriseringen en banken uit de kerk gehaald. Ze liggen ter reparatie in de werkplaats van Bouw- en Restauratiebedrijf Sytse van der Vegt BV. Het houtwerk was flink aangetast door de larf van de bonte knaagkever. Op de werkplaats konden we zien wat deze aantasting inhoudt. Hout kan intact lijken – tot je het omdraait. Dan zie je één en al aantasting. Je voelt het ook wanneer je een plank optilt. Er zit dan geen gewicht meer in het houtwerk, doordat alles aan de achterzijde en binnenin is opgegeten. Deze extreme aantasting zit vaak aan één kant van het houtwerk, omdat de larven van de bonte knaagkever gedijen bij stilstaande lucht. Alleen een echte kenner kan het probleem vanaf de buitenkant waarnemen.
Gelukkig valt er veel te herstellen en ziet een groot deel van de lambrisering en banken er inmiddels weer fraai uit. Een intensieve klus die veel tijd in beslag neemt. Het doel tijdens zo’n restauratie is namelijk om zoveel mogelijk historisch hout te behouden. Nadat alle onderdelen zijn gerepareerd, worden ze door een schildersbedrijf in de was gezet. Als het goed is zie je straks geen verschil meer tussen oud en nieuw. Doordat dit een tijdrovende klus is, heeft het Archeologisch Werkverband ruime gelegenheid gehad om onderzoek te doen op de plaats waar de banken normaliter staan. De resultaten zijn nog niet bekend. De werkzaamheden zijn inmiddels circa drie maanden onderweg en het gaat tot nu toe voorspoedig. Er zijn geen grote verrassingen geweest. Het streven is om de restauratie voor de bouwvak van dit jaar af te ronden.
In juni 2022 deden we een oproep aan onze donateurs om ons te helpen de restauratie van het dak in Jorwert mede mogelijk te maken. Het dak aan de zuid- en oostzijde van de kerk werd steeds minder. Deze twee zijden hebben meer last van de weersomstandigheden mede doordat ze aan de zonzijde zitten. De afgelopen jaren moest de stichting er steeds vaker naartoe om reparatiewerkzaamheden uit te laten voeren waardoor het besluit volgde, dat er een restauratie nodig was. Hierbij een update over de stand van zaken.
Na de bouwvak van dit jaar zijn de werkzaamheden van start gegaan. Dit begon met het opzetten van de steiger en het openhalen van de dakvoet. Bij de dakvoet zijn de muurplaten, de standvinken, de slofstukken en de spanbenen hersteld. Deze constructieonderdelen waren aangetast door o.a. de bonte knaagkever en vroegere lekkages. Daarna is de leidekker aan de slag gegaan met het vervangen van de leibedekking. Een intensieve klus, die weken in beslag neemt aangezien een lei vier keer zo klein is als een dakpan en per lei wordt vastgetimmerd op het dak. Inmiddels na ongeveer 4 maanden is de klus zo goed als klaar en kan het dak van de Redbadtsjerke in Jorwert weer circa 80 jaar vooruit.
Stichting Alde Fryske Tsjerken beheert, onderhoudt en restaureert alle kerken die zij bezit, maar wat voor onderhoud wordt er dan zoal gepleegd? Dit keer een korte update over een kleine ingreep in de kerk van Leeuwarden-Huizum. Wanneer u de kerk inloopt, direct rechts, staan een stuk of vijf kerkbanken. De vloer onder deze banken was toe aan vervanging, aangezien deze deels verrot was. Waar de balken op het eerste gezicht nog redelijk leken, was dit niet het geval. Er kon zo een schroevendraaier in worden gestoken. Bouwbedrijf Dijkstra De Graaf ging afgelopen herfst twee weken aan de slag. De kerkbanken werden eruit gehaald en de balken en vloer zijn inmiddels vernieuwd. Ook de kerkbanken hebben een onderhoudsbeurt gehad en kunnen er samen met de vloer weer jaren tegenaan.
De Stichting Alde Fryske Tsjerken beheert, onderhoudt en restaureert meer dan vijftig (rijks)monumentale kerken in Fryslân. Elk jaar vinden er allerlei onderhoudsklussen plaats. Groot en klein, standaard werkzaamheden en speciale projecten. Hierbij een update over drie projecten die momenteel lopen of net zijn afgerond.
Bijbelrestauraties
Na de bijbelrestauraties in 2021 heeft de stichting als doel om voor elke kerk in ieder geval één bijbel te restaureren. Onze oud-stagiair Luc heeft vorig jaar de inventarislijsten doorgenomen, zich verdiept in de geschiedenis van de Statenvertaling, verscheidene kerken bezocht en een historiserend restauratieadvies geschreven. Op basis van zijn plan-van-aanpak is er een toezegging gedaan voor een nieuwe restauratie ronde van tien bijbels. In de maanden april en mei zijn de tien bijbels uit Bornwird, Britsum, Cornjum, Hijum, Holwerd, Huizum, Kortehemmen, Haskerdijken en Baijum verzameld en afgeleverd bij de Frisian Colorists & Restorers. Afgelopen zomer gingen we bij hen op bezoek waarbij we een inkijkje kregen in het restauratieproces. Wat een bijzonder werk en wat was het interessant om te zien waar de bijbels vandaan komen en wat ze er weer van maken. Pagina's herstellen, kaften herstellen, opnieuw inbinden, kaarten opnieuw inkleuren of bijkleuren, ze doen het allemaal. De bijbels zijn nog niet geheel klaar, maar de vorderingen gaan goed en ze worden weer prachtig.
Interieur Weidum
De voorbereidingen voor de restauratie van het interieur in Weidum zijn klaar. De financiering is rond en ook de vergunningen zijn door de gemeente afgegeven. Werkzaamheden die op de planning staan zijn; de restauratie van de Eiken vloeren en lambriseringen en tevens wordt een deel van de kerkbanken gerestaureerd. Van de binnenzijde van de buitenmuren wordt het loslatende en beschadigde stucwerk hersteld. Daarnaast is er ook het plan om een keukentje en een sanitaire ruimte te creëren in de kerk. De exacte invulling hiervan moet nog verder uitgedacht worden, maar dat het er komt staat vast. De werkzaamheden zullen worden uitgevoerd door Bouw- en restauratiebedrijf Sytse Douwe van der Vegt uit Weidum die begin november los gaat.
Dak Hantumhuzen
Een zomerproject dat binnen onze jaarlijkse onderhoudsklussen behoort. Een kleiner project dan Weidum, maar niet minder belangrijk. De noordzijde van het dakvlak van de kerk in Hantumhuzen was toe aan onderhoud. De panlatten waren dusdanig aangetast dat ze toe waren aan vervanging. Om de panlatten te kunnen vervangen, werden eerst alle dakpannen er afgehaald. Nadat de pannen waren verwijderd, konden de panlatten en het dakhout worden hersteld. Daarna werden de dakpannen weer aangebracht. Tijdens deze klus werd tevens de hele kerkkap preventief behandeld tegen aantasting van de kleine houtworm. Inmiddels is de klus alweer enige tijd klaar en kan het dak in Hantumhuzen er weer geruime tijd tegenaan.
Het was mijn eerste stageweek in de Emmastate te Leeuwarden. Samen met Hester Noordhuis, office & event coördinator, zochten we een specifiek boek in het magazijn – een negentiende-eeuwse Statenbijbel met prenten van Gustave Doré. De vele bijbels, afkomstig uit de zeventiende tot de negentiende eeuw, waren verzameld in verhuisdozen. Uiteindelijk wist Hester onze Doré-bijbel te vinden, waarmee we vervolgens naar het restauratieatelier Frisian Colorists & Restorers in de nabijgelegen Blokhuispoort zijn gewandeld. De stapels antieke boeken van de stichting en hun restauratie zouden de komende drie maanden mijn aandacht vragen.
Mijn naam is Luc den Hartog. Ik ben 26 jaar en sta op het punt mijn bachelor geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Groningen af te ronden. Het christelijk erfgoed van Nederland is altijd al mijn primaire interessegebied geweest. Gedurende mijn opleiding heb ik ook een passie voor monumentale kerkbouw gecultiveerd. Om mijn opleiding af te sluiten besloot ik daarom stage te lopen bij Stichting Alde Fryske Tsjerken (SAFT). Ik had totaal geen beeld van de interne werkzaamheden van een erfgoedinstelling, dus het stageplan was hoofdzakelijk verkennend. Wat is de dagelijkse gang van zaken? Waar krijg je allemaal mee te maken? Is het überhaupt iets voor mij? Met dit soort leervragen ben ik de stage ingegaan. Uiteindelijk is het afgelopen halfjaar uitgegroeid tot een bijzonder vruchtbare periode in mijn schoolcarrière.
Begin september viel ik met mijn neus in de boter. Tijdens het eerste gesprek, op de eerste stagedag, kreeg ik te horen dat er recentelijk een opdracht binnen was gekomen waar ik intensief aan zou mogen meewerken. In 2021 zijn er tien oude bijbels van de SAFT gerestaureerd. Nu is het streven om uiteindelijk iedere kerk van de stichting (en dat zijn er wel vijfenvijftig!) te voorzien van een gerestaureerde bijbel. Om de nodige financiën te werven, moest de stichting met een plan de campagne komen. Aan mij de opdracht om zo’n plan te vervaardigen. Ik heb de inventarislijsten doorgenomen, mij verdiept in de geschiedenis van de Statenvertaling, verscheidene kerken bezocht en een historiserend restauratieadvies geschreven. Hierin behandel ik alle bijbels van een kerkgebouw, waarna ik vervolgens, uitgaande van de historische meerwaarde, adviseer één daarvan te restaureren.
Op basis van mijn plan-van-aanpak is er toezegging gedaan voor het project en mijn restauratieadvies wordt binnenkort als officiële aanvraag ingediend. Dit was voor mij een heel bijzonder moment. Ik studeer al vier jaar geschiedenis, maar dit specifieke onderzoek heeft een wezenlijk rendement. De SAFT is straks namelijk in staat weer een reeks kostbare heiligboeken te laten restaureren. Het is een hele gewaarwording, plotsklaps zelf ook een bescheiden effect op het Nederlandse erfgoed te hebben! En zoiets geeft erg veel voldoening. Zowel de SAFT als de stad Leeuwarden zijn mij erg goed bevallen. Het zal niet verbazen dat mijn overtuiging werkzaam te willen zijn in de erfgoedbranche alleen maar aan kracht heeft gewonnen. Inmiddels hebben de stapels bijbels en liedboeken uit het magazijn ook een fraaie plek verkregen in het statige kantoor van directeur Hester Simons – een mijns inziens passende allegorie voor een verdienstelijke stageperiode.
Zaterdag 9 april luiden de klokken van het monumentale kerkje van Augsbuurt. Het kerkje is na een grondige restauratie weer klaar voor de toekomst en het wordt weer actief gebruikt. Om dat te vieren is zaterdag tussen 13.30u en 16.30 iedereen welkom, om onder het genot van een kopje koffie of thee met wat lekkers, het kerkje te bewonderen. Deze open dag wordt georganiseerd door de nieuwe huurders van het kerkje: de familie Hoekstra, woonachtig tegenover de kerk.
Donderdag 7 april is voor direct betrokkenen het officiële moment dat kerkje weer in gebruik wordt genomen. Het kerkje van Augsbuurt is eigendom van de stichting. Het is het eerste kerkje dat de stichting overnam in 1971 na de oprichting in 1970. En dat maakt het extra bijzonder. Zowel de stichting als de familie Hoekstra vinden het belangrijk dat het kerkje openblijft en het actief wordt gebruikt voor en door de gemeenschap.
Het kan voor diverse doeleinden worden gebruikt: tentoonstellingen, kleine concerten, een high tea, een 25-jarig huwelijksfeest. ‘Maar ook aan mensen die een moment van bezinning willen of ander rustmoment bieden we graag de ruimte. Waar behoefte aan is, spelen we graag op in’, aldus Jantina Hoekstra, die samen met haar man Sytse de kerk huurt. De oudste dochter van de familie Hoekstra is er vorig jaar getrouwd.
‘We zijn blij met de initiatieven van de familie Hoekstra om het open te stellen voor festiviteiten. Zo kan de gemeenschap, jong en oud, nieuwe herinneringen maken in dit prachtige monumentale pand’, aldus directeur van de stichting Hester Simons.
Sinds vorig jaar augustus heeft de familie de sleutel al in handen, maar gezien de coronamaatregelen is de open dag om de her ingebruikname te vieren uitgesteld. ‘Nadat we de sleutel kregen, zijn we gaan schoonmaken. We hadden deur open, muziekje op en spontaan kwamen er allemaal mensen naar binnen. Ze reageerden enthousiast en waren verheugd dat de deuren weer opengaan. Ook de verhalen kwamen los.
We hopen dat er meer verhalen loskomen over de geschiedenis. We roepen mensen op foto’s te sturen en verhalen te delen. Dat kan via kerkjevanaugsbuurt@gmail.com. We willen zoveel mogelijk vastleggen. Er komt een gastenboek en er ligt al een eerste fotoboekje’, aldus Jantina.
Het kerkje is grondig gerestaureerd nadat het enkele jaren geleden begon te verzakken. Er ligt een compleet nieuwe fundering in. Maar liefst vijftig stalen palen, gevuld met beton, gingen de grond in. Ook de vloer aan de binnenkant is hersteld. Het stucwerk is gedaan, er is geschilderd en het sanitair is vervangen. Ook de rouwborden zijn hersteld.
Afgelopen jaar hebben Bouwkundig expert Willem de Graaf en zijn team, ondanks alle maatregelen, niet stil gezeten. Er zijn dit jaar alleen al vijftien kerken helemaal opnieuw geschilderd.
Maar er is nog veel meer gedaan aan onze prachtige kerken. Dit jaar is de laatste hand gelegd aan de restauratie van de kerk in Augsbuurt. Daar is een nieuwe fundering aangebracht, het stucwerk en het dak is hersteld, ende rouwborden zijn geheel gerestaureerd.. Ook in Oostrum is de kerk gerestaureerd. De herenbank, de vloeren en een deel van de lambriseringen zijn hersteld. En een deel van het houtimitatie schilderwerk is geretoucheerd.
In Wanswerd is de ringmuur rond het kerkhof geheel hersteld. De natuurstenen basementen zijn aangepakt en deels vervangen. En ook het hekwerk is geheel onder handen genomen. Het is hersteld, gestraald, gemetalliseerd en opnieuw geschilderd. Het komende jaar wordt een toilet met pantry in de kerk gerealiseerd.
In Baaium zijn we gestart met de restauratie van het orgel van de kerk. Eerder dit jaar vroegen we onze donateurs om een eenmalige bijdrage om de restauratie mogelijk te maken. Onze dank naar alle donateurs en andere betrokkenen die een bijdrage hebben geleverd. Het gehele instrument is gedemonteerd en wordt nu gerestaureerd door Orgelmakerij Bakker Timmenga uit Leeuwarden. Dit alles onder begeleiding van orgeladviseur Theo Jellema. Deze restauratie neemt ongeveer een jaar in beslag.
En in Ferwoude wordt komend voorjaar gestart met de restauratie van de kerk. Dit is hoofdzakelijkherstel van stuc-, en ankerwerken en scheurvorming. Ook wordt de kerk van buiten geheel geschilderd.
We houden u van onze werkzaamheden op de hoogte het komende jaar.
Acht unieke en bijzondere bijbels van de stichting zijn gerestaureerd. Frisian Colorists & Restorers uit Leeuwarden heeft deze monnikenklus op zich genomen de afgelopen maanden. Het is voor het eerst dat deze bijzondere boekwerken onder handen zijn genomen. De bijbels zijn gerestaureerd met behoud van het oude karakter.
‘Net als onze kerkgebouwen vinden we het belangrijk dat ook toebehoren zoals bijbels behouden blijven’, aldus directeur Hester Simons. In het depot van de stichting liggen tientallen unieke bijbels opgeslagen. De eerste acht zijn het afgelopen half jaar hersteld, waaronder de Goingarijp Statenbijbel uit 1745, een Perkamentenboek uit 1740 en de Kerkbijbel van Sint Jacobiparochi uit 1782 die toen voor de prijs van fl.1,16 is gekocht.
Sommige bijbels lagen compleet uit elkaar, andere heilige boeken hadden iets minder onderhoud nodig. Ze zitten in ieder geval allemaal weer stevig in elkaar. De restauratie betrof zowel de leren buitenkant als het naaien en herstellen van de pagina’s aan de binnenkant.
‘Wat je bij vrijwel iedere bijbel zag was een gescheurde of kapotte leren boekband’, aldus Evelien de Boer van Frisian Colorists & Restorers. ‘Leer droogt uit en barst dan op een gegeven moment. Aan de binnenkant zagen we veel ezelsoren en gescheurde pagina’s. Deze bladzijden zijn met Japans papier hersteld. Dat is doorzichtig en dun, maar zeer stevig wat over het huidige papier wordt bevestigd zodat de tekst leesbaar blijft.’
De Goingarijp Statenbijbel was een behoorlijke klus. Deze bijbel had de kanselziekte. Dit betekent dat het boek langdurig op dezelfde bladzijde opengelegen heeft. Door het leunen, met de ellebogen van de dominee, slijt met name de onderkant van de pagina’s.
‘Door het vele gebruik, de leeftijd en het gewicht scheurt vaak ook het naaiwerk op den duur met als gevolg, losse pagina’s. Alle pagina’s zijn weer aan de boekband bevestigd. Ook de kapitaalband in de rug van de bijbels zijn aan de boven- en onderzijde op een ouderwetse manier met de hand bestoken’, aldus Evelien.
We hopen alle ‘in slechte staat verkerende’ bijbels weer in goede conditie te krijgen. De restauratie werd mede mogelijk gemaakt door FB Oranjewoud en een speciaal fonds.
De Redbadtsjerke in Jorwert heeft de afgelopen jaren diverse keren in de steigers gestaan. Op dit moment wordt de laatste hand gelegd aan het stuken van de pilaren bij het altaar. Daarmee zijn de grotere werkzaamheden zo goed als klaar. Als finishing touch wordt de hal nog voorzien van behang met daarop een plattegrond van Jorwert en omgeving.
‘We hebben veel werkzaamheden verricht de afgelopen jaren, beaamt Mathieu van den Boogaart van de PC Jorwert. Eens in de zoveel tijd is het hoognodige aangepakt. Onlangs is het stucwerk binnen aangepakt, er is nog geschilderd: de muren en het gewelf, en de oude schoorsteenpijp met asbest is verwijderd. Als ook het behang in de hal op de muren zit, gaan we nog aan de slag met het interieur: we willen graag extra stoelen en kasten.’
In 1994 is de Redbadtsjerke van Jorwert overgenomen door de stichting. Van den Boogaart neemt ons mee naar het begin van de werkzaamheden in 2006: het voegwerk van de toren is toen vernieuwd. In 2009 waaide de wijzerplaat met wijzers aan de westkant van de toren. Met hulp van dorpsbewoners en mbo scholieren werd deze hersteld en weer opgehangen.
In 2012 begon Nijkleaster vanuit de Redbadtsjerke haar activiteiten. ‘Op hun verzoek is de voorkerk volledig verbouwd tot een vergaderruimte, met keuken en bergkast. Twee jaar later is de loze ruimte boven de voorkerk voorzien van een vloer en verbouwd tot een ruimte geschikt voor bijeenkomsten’, vervolgt Van den Boogaart. Vanuit deze ruimte zijn er twee glazen puien in de wand achter het orgel gemonteerd, zodat vanaf de verdieping zicht is op het kerkschip. Ook de hal is toen aangepakt: twee nieuwe toiletten, een glazen tochtdeur en het schilderwerk is vernieuwd.
De kerk wordt verwarmd door middel van twee CV ketels op gas. De radiatoren op de muren zijn verwijderd. ‘Dit geeft een rustiger aanblik. En er zijn drie verwarmingsventilatoren opgehangen aan het gewelf tussen de trekspanten. Om warmteverlies via het gewelf en het dak te reduceren is in 2013 het gewelf boven afgedekt met een doek’, aldus het PC-lid.
In datzelfde jaar is het stucwerk op de muren in de kerk tot een hoogte van bijna 2,5 meter afgebikt, en van een nieuwe stuclaag voorzien. Dit in verband met schimmels, loslaten verflaag en het verschijnen van lelijke plekken op de witte muren, als gevolg van optrekkend vocht. Aan de buitenzijde is rond de kerk een grindbak aangelegd, voor een betere waterafvoer. De kerk heeft namelijk geen goten.
In 2015 is met aansturing en financiering door de stichting en fondsen een deel van de dakspanten, gordingen en sporen vervangen door nieuw eiken delen. Ook is er toen WIFI in de kerk gerealiseerd. Twee jaar later is het Albertus van Gruisen orgel uit 1799, eveneens met aansturing en financiering door de stichting en fondsen gerestaureerd. Het schilderwerk van alle houten zichtdelen van het orgel is gerestaureerd. De plaatselijke commissie heeft vanaf 1994 gespaard en daarmee financieel een substantiële bijdrage kunnen leveren.
Van den Boogaart: ‘We zijn nu bezig om samen met Nijkleaster en de Protestantse gemeente Westerwird via Ziggo een vaste kabelverbinding in de kerk te realiseren. Het WIFI systeem is verouderd en moet worden vernieuwd, maar we kiezen voor een vaste kabelverbinding om vanuit de kerk diensten te kunnen streamen.’
Willem de Graaf is onze bouwkundig expert en werkt inmiddels twaalf jaar voor de stichting. Hij houdt zich bezig met het beheer, onderhoud en restauratie van kerken. Hij schrijft onderhouds- en restauratieplannen en zorgt ervoor dat het uitvoerende werk wordt gedaan met behulp van heel veel specialisten. Want werken aan monumentale kerken vereist expertise. Maar ook voor het vervangen van een slot of een klemmende deur komt Willem in actie.
Willem zit al meer dan veertig jaar in het vak. Begonnen op jonge leeftijd bij zijn vader in het restauratiebedrijf waar hij in de praktijk het vak leerde en in de avonduren een studie volgde. Vanuit de praktijk werkte hij zich op van timmerman en metselaar naar uitvoerder tot projectleider. Ook is hij drie jaar docent geweest aan de Friese Poort. Op zijn veertigste besluit hij als bouwkundig expert voor zichzelf te beginnen.
Willem heeft een enorme schat aan kennis en ervaring. Kennis die hij heeft opgedaan in de praktijk, maar hij heeft ook veel gelezen en maakt gebruik van de kennis van andere specialisten. Hij doet het werk niet alleen. ‘Ik heb een groot netwerk. Dat komt goed van pas. Alles wat je aanraakt in onze kerken is namelijk van monumentale waarde. Van het schilderwerk tot de gebrandschilderde ramen, kozijn, vloeren en banken. Zeker bij restauraties kijken verschillende specialisten met mij mee hoe we het het beste aan kunnen pakken.’
De afgelopen jaren heeft Willem drie grote restauraties voorbereid en begeleid: Dedgum, Wier en Augsbuurt. Maar hij kan ook blij worden van het restaureren van een kansel, een toren of het retoucheren van een orgel. Of het uitvoeren van onderhoudswerkzaamheden: alles is een specialisatie en is mooi om te doen. Willem: ‘Geen kerk is gelijk. Iedere kerk heeft unieke en mooie elementen. Al het werk is een uitdaging en dat maakt mijn werk zo leuk. Het is een eer dat ik mijn monumentale kennis en zienswijze op deze manier in de praktijk kan brengen.’
Het schrijven van restauratieplannen is een andere tak van sport dan onderhoudsplannen. Maar beide keren gaat het erom dat de kerk er goed en mooi bij staat. ‘We doen niet meer dan noodzakelijk. Het doel is niet om een kerk te pimpen.’ Ook het aanpassen van een kerk binnen de monumentale kaders zodat het nog beter gebruikt kan worden hoort bij Willem zijn werk. Zoals het inbouwen van een pantry of toilet. ‘Het moet altijd passen binnen de stijl van een kerk.’
Naast restauratie en onderhoud zijn er ook kleinere klussen, zoals het vervangen van een lamp in de nok van de kerk of het vervangen van een scharnier. Dat is minstens zo belangrijk en voor Willem net zo waardevol. Willem: ‘Wat ook enorm waardevol is, zijn alle vrijwilligers die op onze kerken passen en aan de bel trekken als er wat is op het gebied van onderhoud. Het is voor mij onbegonnen werk om iedere week bij alle kerken langs te gaan. De vrijwilligers verdienen daarom een groot applaus.’
Al twaalf jaar is geen dag hetzelfde voor Willem. ‘We hebben de afgelopen jaren zoveel mooie dingen gedaan en resultaten geboekt met onze prachtige kerken. Dat is de grootste beloning van mijn werk. Dan riid ik oan it ein fan de dei bliid nei hûs ta.’
Er wordt nog steeds druk gewerkt aan de kerk in Augsbuurt. Even een korte update over deze bijzondere restauratie. ‘We zitten in de afbouwfase’, vertelt bouwkundig expert Willem de Graaf. De fundering is helemaal klaar en de vloer is hersteld aan de binnenkant. De steigers aan de buitenkant zijn weg zodat de schoonheid van de kerk weer tot zijn recht komt. ‘De stukadoor en de schilder kunnen nu binnen aan de slag’, vervolgt De Graaf. ‘Ook komt er nieuw sanitair en gaan we aan de slag met de pantry.’
In november vorig jaar werd de eerste mijlpaal voor de kerk bereikt: een compleet nieuwe fundering onder het schip van de kerk. Maar liefst vijftig stalen palen, gevuld met beton, gingen de grond in. Zowel in de kerk als buiten de kerk. Deze palen zijn per twee met elkaar en de kerkmuur verbonden. Een bijzondere constructie.
Het zinkwerk is vervangen, de toren heeft weer een prachtige rode kleur gekregen en de gouden kroon is hersteld. Nu wordt het schilderwerk aan de buitenkant van de kerk aangepakt en wordt de voorkant van de kerk opnieuw geel geverfd. Die was door de jaren heen flink verkleurd. Vrijwilliger en voorzitter van de PC Terband, Jelle de Jong, is blij dat de kerk van buiten een opknapbeurt krijgt.
Wie op de A32 rijdt, ter hoogte van het knooppunt Heerenveen, ziet de kerk al vanaf de snelweg. De gele kerk met rode torentje en gouden kroon is een opvallende verschijning. De kerk staat nu nog in de steigers, maar tegen het einde van het jaar zal deze kerk uitblinken in het landschap eromheen. De kerk kreeg in 2015 de naam Terbantster Tsjerke. Daarvoor heette het kerkgebouw de Rotondekerk. Een naam die de kerk dankte aan de voormalige rotonde die er lag. In 2000 is de rotonde vervangen door een klaverblad.
Als vrijwillig en voorzitter is De Jong al bijna vijftien jaar actief betrokken bij de kerk. In die tijd is alleen het ijzerwerk van de ramen aangepakt. Verder niet. En dat bleek ook wel, want de voordeur viel bijna uit haar scharnieren. Hoog tijd voor een opknapbeurt. Sinds september wordt er hard gewerkt aan de kerk in Terband. ‘Alles wat wordt geverfd wordt weer mooi. Het ziet er nu al prachtig uit’, aldus De Jong.
Opvallend is dat de voorkant van de kerk geel is. Architect Thomas Romein heeft daar bewust voor gekozen. ‘De kerk behoudt deze kleur. Hij ontwierp ook de kerk in Sint Jacobiparochie. De kerk heeft dezelfde kleur geel maar dan aan de binnenkant’, aldus De jong. In 1985 werd de kerk voor het laatst gerestaureerd. In 1989 kreeg de kerk twee grote metalen lampen afkomstig uit de voormalige Westerkerk in Groningen.
Vier jaar geleden hebben de vrijwilligers van de kerk de binnenkant geschilderd. De Jong: ‘Met een inzamelingsactie is geld bijeengebracht. Zo heeft de preekstoel uit 1612 zijn oude kleur gekregen. Die was geel geschilderd en nu is hij weer bruin. Op een onopvallend deel hebben we een stukje geel in tact gelaten, zodat je het verschil kunt zien. De banken hebben we eerst zo gelaten. Daar zitten wel vijf verschillende lagen en kleuren op. Variërend van bruin, wit tot diverse geeltinten. Om die in zijn oorspronkelijke staat te herstellen vergt de nodig tijd en aandacht.’
Ook is er een nieuwe keuken in de kerk die een uitkomst biedt wanneer er veel mensen in de kerk zijn zoals met concerten. ‘We hopen dat die tijd weer komt, want de kerk heeft verschillende functies’, besluit De Jong. ‘Hij wordt gebruikt als rouw- en trouwlocatie en dus ook voor culturele activiteiten. En de kerk is zomers open als zogenaamde ‘onderwegkerk’. Alleen nu met corona is alles even anders.’
De eerste mijlpaal voor de kerk in Augsbuurt is bereikt. Er ligt een compleet nieuwe fundering onder het schip van de kerk. Maar liefst vijftig stalen palen, gevuld met beton, gingen de afgelopen maanden de grond in. Zowel in de kerk als buiten de kerk. Deze palen zijn per twee met elkaar en de kerkmuur verbonden. Een bijzondere constructie. Bouwkundig expert Willem de Graaf kijkt positief terug op deel één van de werkzaamheden. Verder met deel twee: de ontstane schade door scheurvorming en de scheuren zelf herstellen.
In de zomer van 2018 worden de eerste scheuren in de kerk van Augsbuurt geconstateerd. De kerk, die als eerste door de stichting werd overgenomen in 1971, moet grondig worden gerestaureerd.
Door verzakking van de grond zijn grote en brede scheuren in de muren van de kerk ontstaan. Een nieuwe fundering is nodig om de verdere gevolgen van verzakking tegen te gaan. Tot die tijd wordt de kerk bij elkaar gehouden door een metalen constructie die tijdelijk is aangebracht.
In juni dit jaar starten de werkzaamheden voor de aanleg van de nieuwe fundering. Van de tien meter lange stalen buizen is inmiddels niks meer te zien. ‘Die zitten allemaal in de grond’, aldus De Graaf. Dit moet ruim voldoende zijn om de kerk te kunnen dragen. Tijdens de werkzaamheden zijn helaas geen verborgen pareltjes gevonden of andere interessante ontdekkingen gedaan. Toch is De Graaf tevreden.
‘Hoewel we even een korte stop hebben gehad, verliep het werk verder prima. Het heien van de palen leverde aan de westkant van de kerk, de meest kwetsbare kant, te veel trillingen op. Daar hebben we een andere oplossing voor bedacht door deze palen trillingvrij de grond in te drukken’, aldus De Graaf. Het werk levert genoeg bekijks op uit de buurt, maar ook diverse media komen kijken. Werken aan kerken is en blijft volgens de bouwkundig expert bijzonder.
Nu de fundering erin ligt, kan het bouwteam aan de slag met het herstellen van de scheuren. Maar dat alleen is niet voldoende. ‘De scheurvorming heeft ook geleid tot problemen en schade in en aan de kerk. Het metselwerk, zowel binnen als buiten moet worden hersteld. Het pleisterwerk binnen moet worden aangepakt. De vloer is beschadigd geraakt. Een venster staat bol door de spanning die in de muur is ontstaan. Dit heeft ook tot gevolg gehad dat verschillende ramen zijn gesprongen. Ook het podium is door de verzakking instabiel geworden’, somt De Graaf op.
‘De kerk is van binnen en buiten in de steigers gezet om de herstelwerkzaamheden uit te voeren’, aldus De Graaf. ‘Tegelijkertijd verrichten we regulier onderhoud. De werkzaamheden die in het onderhoudsplan staan, worden meteen meegenomen zodat de kerk er de komende jaren weer tegenaan kan. Eén van die werkzaamheden is het herstellen van het dakbeschot, het hout is deels verrot en wordt hersteld.’
Er zijn veel verschillende vakmannen betrokken bij de restauratie van de kerk. Het bouwteam heeft continu overleg met elkaar. Er moet veel op elkaar worden afgestemd. ‘Het is een intensieve, maar prachtige klus’, besluit De Graaf. Zien we straks een compleet ‘nieuwe’ kerk van binnen en buiten? ‘Nee, we herstellen alleen het noodzakelijke. Restauratie wil niet zeggen dat hij compleet wordt verbouwd en vernieuwd. Alles wat nog goed is, laten we zo.’
De kerk van Hijum is gisteren officieel heropend na een grondige opknapbeurt. De kerk, die al sinds 1975 in bezit is van onze Stichting, staat er weer prachtig bij. In de komende jaren gaat de kerk steeds intensiever gebruikt worden, vertelde Nelleke Slagter van de Plaatselijke Commissie tijdens de heropening.
De kerk van Hijum stamt uit de twaalfde eeuw, en is daarmee een van de oudste kerken die onze Stichting beheert. De kerk wordt, zoals al onze kerken, ieder jaar onderhouden. Een keer in de zoveel tijd moet er iets extra’s gebeuren. Dat was nu bij Hijum het geval.
Eigenaar Doede van der Werff van het gelijknamige bouwbedrijf vertelde tijdens de heropening wat er allemaal aan de kerk is gebeurd. Daarbij is onder meer de elektra aangepakt, is er fors veel schilderwerk uitgevoerd en was er sprake van voeg- en metselwerk.
Bij inspectie van de trekbalken van de kerk bleek dat een van de trekbalken waarschijnlijk uit het begin van de bouw stamt, dus uit de twaalfde eeuw. Die trekbalk is nu beter zichtbaar gemaakt en is bewust niet geschilderd, vertelde Van der Werff. ,,Zo laten we de geschiedenis van de kerk nog beter zien.’’
Yme Visser van de Stichting Monumentenzorg Leeuwarderadeel, eigenaar van de kerktoren, vertelde over de restauratie van het uurwerk in de toren. Dat uurwerk is helemaal opgeknapt en functioneert weer perfect, aldus Visser. De mechanische aandrijving is vervangen de ‘ouderwetse’ aandrijving met gewichten.
Nelleke Slagter, voorzitter van de Plaatselijke Commissie, zei in haar toespraak dat ze ontzettend blij is met de opgeknapte kerk. In de afgelopen jaren is de kerk sporadisch gebruikt. In de komende periode wil de Commissie meer activiteiten organiseren, waaronder concerten en exposities. ,,Dit gaan we in nauwe samenwerking met het dorpshuis doen’’, aldus Slagter. ,,We kunnen elkaar versterken.’’
Waarnemend directeur Gerko Last van de Stichting Alde Fryske Tsjerken bedankte in zijn dankwoord iedereen die meegewerkt heeft aan de opknapbeurt van de kerk en wenste de Plaatselijke Commissie veel succes bij het organiseren van de activiteiten.
De Stichting Alde Fryske Tsjerken is begin juni gestart met de restauratie van de kerk van Augsbuurt. De kerk vertoont ernstige scheurvorming door verzakking van de grond. Het werk is inmiddels goed op stoom. Na de bouwvak wordt er verder gegaan.
Onder het schip van de kerk wordt een nieuwe fundering aangebracht. Dit gebeurt op een bijzondere manier: door 50 palen in de grond te drukken en deze paarsgewijs met elkaar én de kerkmuur te verbinden. De werkzaamheden kosten ongeveer drie ton. Dit geld wordt opgebracht door geld van overheden, fondsen en donateurs van de Stichting.
In de zomer van 2018 werd de Stichting opgeschrikt door berichten over verzakking en scheurvorming. In de voorgevel en de zuidgevel vertoonden zich brede scheuren. Voor de Stichting was dit reden om grondig onderzoek te doen naar de staat van het gebouw (met name de fundering).
De oorzaak van de scheurvorming in de kerk is inklinking van de grond. De achterliggende oorzaak daarvan is het omlaag brengen van de grondwaterstand in dit deel van Fryslân en een aanhoudende periode van droogte.
Als begin van de werkzaamheden zijn in juni maatregelen genomen om interieur en exterieur van de kerk te beschermen. Eind juni is gestart met het heien van de buispalen. Aan de noordzijde richting het westen was de trilling dusdanig groot dat er is gestopt met het heiwerk. Op een diepte van ongeveer 7 meter bleek er een tussenlaag van potklei te zitten; dit zorgde voor extra trilling. Om geen overbodige risico’s te nemen is het heiwerk stilgelegd en is een aantal palen trillingvrij de grond in gedraaid.
De planning is om direct na de bouwvakantie te starten met het grondwerk aan de westzijde van de kerk. Het werk zal in het najaar van dit jaar worden afgerond.
De Stichting Alde Fryske Tsjerken start op 9 juni met de restauratie van de kerk van Augsbuurt. De kerk vertoont ernstige scheurvorming door verzakking van de grond. Onder het schip van de kerk moet daarom een hele nieuwe fundering worden aangebracht. Dit gebeurt op een bijzondere manier: door 50 palen in de grond te drukken en deze paarsgewijs met elkaar én de kerkmuur te verbinden. De werkzaamheden kosten ongeveer drie ton. Dit geld wordt opgebracht door geld van overheden, fondsen en donateurs van de Stichting.
De kerk van Augsbuurt is de eerste kerk die door de Stichting Alde Fryske Tsjerken is overgenomen, nu bijna 50 jaar geleden. De kerk neemt – alleen al om die reden - een bijzonder plekje in bij de Stichting.
In de zomer van 2018 werd de Stichting opgeschrikt door berichten over verzakking en scheurvorming. In de voorgevel en de zuidgevel vertoonden zich brede scheuren. Er werd zelfs enige tijd getwijfeld aan de veiligheid voor de bezoekers van het gebouw. Om die reden is er een tijdelijke oplossing aangebracht in de vorm van een metalen constructie die de kerk ‘bij elkaar moet houden’.
Voor de Stichting was dit reden om grondig onderzoek te doen naar de staat van het gebouw (met name de fundering) en te zoeken naar goede mogelijkheden om de problemen te verhelpen. Er is onderzoek gedaan naar het fundament. Ook is naar de geschiedenis gekeken of scheurvorming zich eerder heeft voorgedaan, en wat destijds aan het probleem is gedaan.
Inspectie
De Monumentenwacht heeft een inspectie uitgevoerd en schrijft: ‘De fundering onder het kerkschip verzakt, dit ten gevolge van het afnemen van de draagkracht of het inklinken van de grond. De toren zakt niet evenredig met het schip mee, dit omdat deze een bredere fundering heeft en hierdoor stabieler staat. Door het wegzakken van het schip en de statische toren, ontstaat er ernstige scheurvorming in de westgevel en de westelijke delen van de noord- en zuidgevel. Nabij de deur in de noordgevel is mogelijk ook sprake van een verzakking van de fundering.’
De scheurvorming heeft ook geleid tot grote problemen met het metselwerk (binnen en buiten) en het pleisterwerk (binnen), dat op verschillende plekken hersteld zal moeten worden. Daarnaast staat een venster bol door de spanning die in de muur is ontstaan. Verschillende ruiten zijn om die reden geknapt.
Door de verzakking van de grond zijn ook problemen ontstaan met de vloer van de kerk. De tegels in de kerk zijn in het zand gelegd. Enkele tegels zijn beschadigd. Ook het podium in de kerk is onstabiel geworden door de verzakking van de grond.
De oorzaak van de scheurvorming in de kerk is inklinking van de grond. De achterliggende oorzaak daarvan is het omlaag brengen van de grondwaterstand in dit deel van Fryslân en een aanhoudende periode van droogte.
Voor gebouwen met een stevig fundament levert dit over het algemeen geen probleem is. Als de fundamenten minder goed zijn, zoals bij dit soort historische gebouwen, kan dit tot grote problemen leiden. Helaas is dit voor de kerk van Augsbuurt het geval. Uit onderzoek blijkt dat er onder deze kerk wel fundering is aangebracht, maar dat deze fundering te licht is om het gewicht van de kerk te dragen.
De oplossing
In de komende periode wordt dit probleem opgelost. De oplossing houdt in dat onder het gehele schip van de kerk een nieuwe fundering wordt aangebracht. Dit wordt op een bijzondere manier gedaan. Zowel binnen als buiten de kerk worden 50 stalen buizen de grond in gebracht. Deze stalen buizen van 10 meter diep worden gevuld met beton. De buizen komen binnen en buiten op 1 meter afstand van elkaar, op gelijke hoogte naast elkaar. De twee buizen worden door de huidige fundering heen met een stalen balk aan elkaar verbonden. Zo ontstaan 25 plekken langs de hele kerk waar de kerk op kan ‘rusten’. Uit de berekeningen blijkt dat dit ruim voldoende is om de kerk te kunnen dragen. Bij eventuele verdere inklinking van de grond kunnen geen nieuwe problemen ontstaan, omdat de palen 10 meter de grond in worden geslagen. Met deze oplossing gaat de Stichting Alde Fryske Tsjerken er vanuit dat de kerk weer voor een hele lang tijd stevig staat. De noodoplossing komt daarmee ook te vervallen.
Repareren van de schade
Als de definitieve oplossing is aangebracht, moet ook de ontstane schade worden hersteld. Dit betekent dat er zowel aan de binnenkant als aan de buitenkant stenen uit de muur moeten worden gehaald en dat deze er opnieuw in gemetseld moeten worden. aan de binnenkant van het gebouw betekent dit ook dat er veel pleisterwerk zal moeten plaatsvinden.
Over de kerk van Augsbuurt
Datering
1782
Restauratie
1975-1976 (schip) en 1983 (toren)
Exterieur
De kerk is de vervanging van een eerdere kapel. Er bestaan vermoedens dat de vroegere kerk langer is geweest. Opgraving van de fundering heeft aangetoond dat de tegenwoordige kerk is gebouwd op de vroegere grondvesten. In de zijmuren zitten twee rondboogvensters en in beide schuine zijden van de oostelijke sluiting één. Het muurwerk is op de hoeken en halverwege de noord- en zuidmuur versierd met verticale gemetselde stroken (lisenen).
Met een prachtig feest is afgelopen vrijdag en zaterdag gevierd dat de kerk van Dedgum er weer prachtig bij staat. De Stichting Alde Fryske Tsjerken heeft voor ongeveer acht ton in het gebouw geïnvesteerd. Het resultaat is een prachtige kerkzaal, met dorpshuis-functie, Bêd & Brochje én een uitkijkpunt vanaf de toren.
Honderden mensen kwamen vrijdag en zaterdag langs om het resultaat te bewonderen. De kerk werd officieel geopend door gedeputeerde Kramer van de provincie Fryslân. Ook wethouder Stella van Gent van de gemeente Súdwest-Fryslân was erbij aanwezig. Zowel de provincie als de gemeente hebben ruimhartig bijgedragen aan de restauratie.
Vrijdag was de officiële opening, zaterdag was er een Open Dag voor alle belangstellenden. Daar kwamen bijna driehonderd mensen op af, waardoor het zaterdag een drukte van belang was in Dedgum.
Op zondag 19 mei 2019 is het volledig gerestaureerde orgel van de Johanneskerk in Britsum opnieuw in gebruik genomen. Tijdens een druk bezochte bijeenkomst vertelde directeur Bert Yedema van Orgelmakerij Bakker & Timmenga over wat er aan het orgel is gerestaureerd. Organist Theo Jellema liet met zijn indrukwekkende orgelspel horen wat het orgel in Britsum allemaal voor klanken in zich heeft. We kijken terug op een bijzonder geslaagde middag.
Onze Plaatselijke Commissie in Britsum organiseert op zaterdag 25 mei 2019 van 15.00 – 16.30 uur een open middag voor orgelliefhebbers. Er is dan gelegenheid voor max. 6 personen om het orgel p.p. 10 min. te bespelen. Voor aanmelding en informatie over deze orgelmiddag kunt u contact opnemen met Rina Sijtsma, tel: 06-54922701 of per mail: rinasijtsma@gmail.com.
De restauratie van de kerk in Dedgum is donderdag 21 juni officieel van start gegaan. Op die dag onthulden voorzitter Jan Balkema van de Plaatselijke Commissie in Dedgum en voorzitter Jan Kersbergen van de Stichting Alde Fryske Tsjerken het bouwbord.
Het restauratieplan is uitgewerkt door Kijlstra Brouwer Architecten. De werkzaamheden worden uitgevoerd door bouwbedrijf Jurriens Noord. De eerste werkzaamheden zijn al begonnen. De totale begroting bedraagt ruim 700.000 euro. Het werk wordt mogelijk gemaakt door financiële bijdragen van het Rijk, Provincie Fryslân, gemeente Sud West Fryslân, diverse fondsen en donateurs van de Stichting Alde Fryske Tsjerken.
De hervormde kerk is geheel opnieuw opgebouwd in 1889-1892. Deze ‘nieuwe kerk’ heeft een oudere kerk vervangen en is ontworpen door architect J. van Reenen. De kerk staat op een ovaal kerkhof gelegen op een lage terp, iets verhoogd te opzichte van de omgeving.
De kerk in Dedgum verkeert al langere tijd in een slechte staat. een andere kerk in Fryslân heeft op dit moment zo'n grote onderhoudsachterstand als die van Dedgum. De Stichting Alde Fryske Tsjerken nam de kerk op 21 november 2014 over van de Protestantse Gemeente Tjerkwerd-Dedgum. De middelen die de Stichting meekreeg, waren niet toereikend om snel tot restauratie over te kunnen gaan.
Met de dorpsbewoners van Dedgum is in de afgelopen jaren gesproken over nieuwe gebruiksmogelijkheden. Naast de maandelijkse kerkdiensten wil Dedgum graag dat de kerk als dorpshuis gebruikt kan worden. Dorpsfeesten, verjaardagpartijen, oud- en nieuw, de nieuwjaarsborrel e.d. kunnen straks in de kerk worden gehouden. De kerk zal daardoor veel meer als ontmoetingsplek voor het gehele dorp fungeren. Hiervoor heeft architectenbureau Kijlstra & Brouwer uit Beetsterzwaag een plan uitgewerkt.
Om de kerk ook geschikt te maken als dorpshuis wordt de huidige ruimte die bezoekers betreden als ze de kerk binnenkomen, vergroot. Daarvoor moet de muur worden verplaatst. Met die verplaatsing ontstaat een ontmoetingsruimte die als vergaderzaal kan worden gebruikt. Daarnaast blijft de kerkzaal groot genoeg om activiteiten te kunnen houden. Er is op dit moment nog geen toilet aanwezig in de kerk. Naast de toren wordt een nieuw ‘baarhokje’ aangebracht. Hier stond vroeger ook al een baarhokje maar deze is afgebroken t.b.v. funderingsherstel. In dit nieuwe baarhokje wordt een toilet gecreëerd.
In de toren wordt ook een Bêd en Brochje gerealiseerd, die gerund zal worden door de Plaatselijke Commissie. Als extra attractie wordt in de toren ook een uitkijkpunt gerealiseerd. De werkzaamheden worden naar verwachting in het voorjaar van 2019 afgerond.
Met het boren van de funderingspalen rond de kerktoren van Hegebeintum zijn de werkzaamheden voor het funderingsherstel in week 37 van 2015 daadwerkelijk begonnen. Maandag en dinsdag zijn tien palen rond de toren geboord, woensdag de overigen vijf palen die in de kerk komen.
Op de foto hierboven begint het boren van de tiende paal aan de buitenzijde van de toren, in de noordoosthoek waar de toren tegen de kerk aan staat. De boorkop is nog net boven het aardoppervlak te zien.
Aannemersbedrijf Van der Werff BV uit Dokkum heeft voor het boren van de palen Eurofunderingen uit Veenwouden ingehuurd. Dit bedrijf heeft specialistische apparatuur om trillingvrij palen te kunnen boren. Voor deze methode is gekozen omdat de terp van Hegebeintum niet echt stabiel is en de kerktoren al jaren in zuidwestelijke richting aan het verzakken is. Door de palen trillingvrij te boren, wordt elk risico uitgesloten.
Tijdens het boren van de vijftien palen hebben zich geen problemen voorgedaan. De stalen buizen die de grond in werden gedraaid, verdwenen soepel naar beneden, steeds in stukken van drie meter. Als er weer drie meter in de grond gedreven was, werd er een nieuw stuk pijp bovenop geplaatst en vastgelast. Uiteindelijk kregen de palen allemaal een lengte van rond de twaalf meter.
Tijdens het boren van de palen werd een mix van beton en water ("grout") door de pijp naar beneden gepompt. Via gaten in de (zich naar beneden bewegende) boorkop stroomde de grout naar buiten, en vormde een mantel van een centimeter of tien dik rond de stalen pijp. Als de boorkop een harde zandlaag op twaalf meter diepte bereikt had, werd er met veel druk nog een extra dot grout naar beneden gepompt, waardoor zich een forse klomp rond de voet van de pijp vormde. Die moeten er voor zorgen dat de pijp niet verder in het zand zakken.
In het stukje pijp dat nog boven de grond uit stak, werd bewapeningsijzer geplaatst. Deze verticale staven zullen later verbonden worden met de bewapening die horizontaal in de gaten komt te liggen, die de komende weken in de torenvoet worden gehakt. Over deze bewapening heen wordt een betonvloer gestort, dwars door de toren heen. Zo ontstaat er uiteindelijk een ondergronds "tafelblad", waarop de toren komt te rusten. De boorpalen vormen de poten van de tafel en de betonvloer het blad.
Binnen was het lastiger manoeuvreren. Vanwege de beperkte werkhoogte onder de 'kraak' moest de boormachine zo veel mogelijk worden verkleind. Daarom ook konden er binnen geen stukken van drie meter de grond in gedreven worden, maar van slechts één meter lengte. Daardoor duurde het werk binnen ook langer dan buiten.
Bezoek blijft mogelijk
Bouwbedrijf Van der Werff begint in week 38 met het hakken van gaten in de voet van de toren. Ten behoeve van de veiligheid van de bezoekers worden hekken geplaatst, om bezoekers op veilige afstand te houden. De kerk van Hegebeintum kan gedurende de werkzaamheden overigens gewoon bezocht worden, via Bezoekerscentrum De Terp. De gidsen die de rondleiding verzorgen, kunnen het een en ander vertellen over het funderingsherstel van de toren. In het bezoekerscentrum zelf is een bescheiden expositie ingericht over het funderingsherstel. http://www.omropfryslan.nl/jwembed/?file=HB08IO02
Voorafgaand aan het funderingsherstel van de kerktoren in Hegebeintum heeft RAAP Noord-Nederland een beperkt archeologisch onderzoek verricht. Vóór de bouwvak heeft archeologe Martine Kremer het uitgraven van een sleuf in de kerk tegen de toren aan begeleid. Ook is onder haar toezicht alle aarde weggegraven binnen de toren, tot tachtig centimeter diep.
Aangetroffen zijn twee restanten van kindergraven, een munt met onbekende datering, een zilveren dubbeltje uit de tijd van koningin Juliana, enkele aardewerk scherven en een gebroken grafsteen.
In de sleuf die in de kerk tegen de toren aan gegraven is, moeten na de bouwvak vijf van de vijftien funderingspalen geboord worden. Buitenom de toren worden de overige tien palen geboord. Die komen in een anderhalve meter brede en tachtig centimeter diepe sleuf rond de toren, die direct na de bouwvak uitgegraven zal worden. Ook dat graafwerk zal weer archeologisch worden begeleid.
Een uitgebreid verslag van het archeologisch onderzoek binnen de kerk is te vinden in de Leeuwarder Courant van woensdag 15 juli 2015. Op de foto boven toont Martine Kremer een van de scherven die ze in de toren gevonden heeft. Op de foto's hieronder is de gleuf te zien die binnen de kerk tegen de toren aan gegraven is, de potscherven die gevonden zijn en de gebroken grafzerk van ene 'Nanne'.
Buiten, rond de toren
Bij het graven van de sleuf rond de toren waarin de funderingspalen geboord zullen worden, zijn direct na de bouwvak door RAAP geen bijzondere vondsten gedaan. Er is enkel wat puin aangetroffen in de ophogingslagen, en een knekelkist. Bouwhistoricus Frank van der Waard uit Groningen heeft waarnemingen in en rond de toren gedaan. De Stichting Alde Fryske Tsjerken zal te zijner tijd alle bevindingen publiceren.
De Plaatselijke Commissie Leeuwarden-Huizum heeft op vrijdag 30 januari 2015 het volledig gerenoveerde baarhuisje op het kerkhof achter de Dorpskerk feestelijk in gebruik genomen. In het baarhuisje is een expositie over de grafcultuur ingericht.
Op 5 juli 2014 werd het kerkhof rond de Dorpskerk van Huizum door de Protestantse Gemeente Leeuwarden-Huizum overgedragen aan de Stichting Alde Fryske Tsjerken. Op het kerkhof stond een totaal vervallen baarhuis uit 1875.
De Protestantse Gemeente stond op het punt om het baarhuisje te laten slopen. Het bedrag dat gereserveerd was voor de sloop, is als bruidschat betaald aan de Stichting Alde Fryske Tsjerken. Duidelijk was dat de ruïne daarmee niet kon worden gered. ,,Gelukkig waren tal van vrijwilligers van de Plaatselijke Commissie van Huizum bereid om het gebouwtje met vereende krachten te renoveren", vertelt directeur Gerhard Bakker van de Stichting Alde Fryske Tsjerken.
Het baarhuisje heeft nu een nuttige opbergfunctie (podia et cetera) voor de middeleeuwse Dorpskerk. In dat oudste monument van de stad is sinds een jaar het jongste culturele podium van Leeuwarden gevestigd. Er worden onder andere bijzondere concerten, spraakmakende lezingen en exposities georganiseerd (kijk voor het verslag op de Facebook-pagina van de Dorpskerk van Huizum en in de Uitagenda elders op deze website).
Op vrijdag 30 januari is de heropening van het baarhuisje gevierd met een 'spectaculaire bijeenkomst in de kerk en op het kerkhof, inclusief een dodendans op het feeëriek verlichte kerkhof. Aan de onthulling van het vernieuwde baarhuis door cabaretier Rients Gratama ging een bijzonder programma over Vergankelijkheid vooraf.
Gedichten
Tijdens deze bijeenkomst lazen prominenten gedichten over dood en vergankelijkheid voor. Dat gebeurde door gedeputeerde Jannewietske de Vries (portefeuillehouder cultuur) en wethouder Harry van der Molen (verantwoordelijk voor begraafplaatsen) van Leeuwarden. Peter Karstkarel presenteerde een eigen gedicht, terwijl dichter Rienk Kruiderink een gedicht apart aan het baarhuisje heeft gewijd. Jankobus Seunnenga zong toepasselijke liederen, met soms een knipoog naar de dood, en Meindert Tamminga hield een lezing over grafcultuur in Fryslân en in Huizum.
Ook Peter de Haan (voorzitter van de Plaatselijke Commissie Dorpskerk Leeuwarden-Huizum) en Jan Kersbergen (voorzitter van het bestuur van de Stichting Alde Fryske Tsjerken) kwamen aan het woord.
Zodra de schemering inzette, volgde naar oud-Friese traditie met langzame, stille tred een rondgang om de kerk over het feeëriek verlichte kerkhof, terwijl weemoedige doedelzakmuziek bij het baarhuisje werd gespeeld. Daar aangekomen maakten de bezoekers een uniek tafereel mee: danseressen dansten een zogenaamde dodendans tussen de graven. Tenslotte verrichtte cabaretier Rients Gratama de officiële onthullingshandeling.
